Büyükler için hikaye örnekleri, 8 hikaye 

Büyükler için hikaye örnekleri, 8 hikaye 

Büyükler için hikaye örnekleri (Türkçe)

1. Gizli geyik

Bir zamanlar Cheng’den bir oduncu vardı, bir tarlada bir geyik buldu, öldürdü ve daha sonra başkalarının geyiği keşfetmesini önlemek için yapraklar ve dallarla gömüldü.

Ama kısa süre sonra oduncu, hayvanı sakladığı yeri unuttu ve gerçekte her şeyin bir rüya olduğuna inanmaya başladı.

Kısa bir süre sonra, onu işitenlerden birinin geyiği bulmaya çalışarak tepki verdiği sözde rüyasını anlatmaya başlayacaktı.

Onu bulduktan sonra eve götürdü ve karısına durumu anlattı; bu da, hayvanı bulmuş olmasına rağmen rüyanın gerçek olacağı gerçeğine rağmen, oduncu ile konuşmayı hayal eden kişinin belki de kendisi olduğunu gösterdi.

Bunun üzerine kocası, rüyanın kendisine mi yoksa oduncunun mı olduğuna bakılmaksızın, bilmeye gerek olmadığını söyledi.

Ama aynı gece, hayvanı avlayan oduncu, cesedi sakladığı yeri ve onu bulan kişiyi (bu sefer gerçekten) hayal etti.

Sabah hayvanın vücudunu keşfeden kişinin evine gitti, ardından her iki adam da parçanın kime ait olduğunu tartıştılar.

Bu tartışma, bir yandan oduncunun bir rüya olduğuna inandığı bir geyiği öldürdüğünü ve daha sonra ikinci hayalinin gerçek olduğunu düşündüğünü söyleyen bir yargıcın yardımıyla çözülmeye çalışılırdı.

Karısı, ilkinin tarihine dayanarak onu bulmayı hayal eden kişinin kendisi olduğunu düşünse de.

Sonuç, hiç kimsenin hayvanı gerçekten öldürmediği ve hayvanı iki adam arasında bölerek davanın çözülmesinin emredildiği idi.

Daha sonra, bu hikaye Çeng Kralı’na ulaşacak ve sonunda geyiği dağıtmayı hayal eden kişinin gerçekten yargıç olup olmadığını merak edecek. 

Gizli Geyik hikayesi bir Çin halk hikayesidir. bize rüya ile gerçeklik arasındaki farklılığa dayanan bir hikaye anlatır ve bazen yapmak ne kadar zor olabilir.

Varoluşun çeşitli düzlemlerinde yaşayabileceğimizi bize anlatan yetişkinler için kısa öykülerden biridir.

Büyükler için hikaye 

2. Beyaz kelebek

Bir zamanlar Japonya’da, adı Takahama olan ve gençliğinden beri kendisi olduğu küçük bir evde yaşayan yaşlı bir adam vardı. bir tepenin üzerine bir mezarlığın yanına inşa edilmişti.

O nezaket ve cömertliğinden dolayı sevilen ve saygı duyulan bir adamdı, ancak yerliler genellikle neden mezarlığın yanında yalnız yaşadığını ve neden hiç evlenmediğini merak ediyorlardı.

Bir gün yaşlı adam ciddi bir şekilde hastalandı, ölmek üzereydi ve eniştesi ve yeğeni son anlarında onunla ilgilenmeye geldi ve ona ihtiyaç duyduğu her şeyin yanında olacağına dair güvence verdi.

Özellikle yaşlı adamdan ayrılmayan yeğeni.

Bir gün yatak odası penceresi açıkken, küçük beyaz bir kelebek içeri süzüldü.

Genç adam birkaç kez onu korkutmaya çalıştı, ama kelebek her zaman içeri girdi ve sonunda yorgun, yaşlı adamın yanında çırpınmasına izin verdi.

Uzun bir süre sonra kelebek odadan çıktı ve davranışını merak eden ve güzelliğine hayran olan genç adam onu ​​takip etti. Küçük varlık, evin yanında bulunan mezarlığa uçtu ve kaybolana kadar etrafında çırpınacağı bir mezara gitti.

Mezar çok eski olmasına rağmen temiz ve düzenliydi, etrafı taze beyaz çiçeklerle çevriliydi.

Kelebeğin ortadan kaybolmasının ardından genç yeğen, öldüğünü öğrenmek için amcasıyla birlikte eve döndü.

Genç adam koşarak annesine, kadının gülümsediği kelebeğin garip davranışı da dahil olmak üzere neler olduğunu anlattı ve genç adama yaşlı Takahana’nın neden hayatını orada geçirdiğini anlattı.

Onun gençliğinde, Takahana, Akiko adında genç bir kadınla tanıştı ve ona aşık oldu, ancak bağlantıdan birkaç gün önce genç kadın öldü.

Bu, Takahama’yı üzüntüye sürükledi. Ama yine de asla evlenmeyeceğine karar verdi ve o zaman, her gün sevdiği kişinin mezarını ziyaret edip ona bakabilmek için mezarlığın yanındaki evi inşa etti.

Genç adam kelebeğin kim olduğunu düşündü ve anladı ve şimdi amcası Takahama’nın sevgili Akiko’yla nihayet tanıştığını anladı. 

Japon kökenli güzel bir hikaye bize aşktan bahseder, özellikle zamanı ve hatta ölümü aşabilen bir aşk. 

Büyükler için hikaye 

3. Altı kör bilge adam ve fil

Bir defasında görme yeteneğinden, kör olmaktan ve dünyanın farklı gerçekliklerini, varlıklarını ve nesnelerini deneyimlemek ve bilmek için dokunma hissini kullanmaktan hoşlanmayan altı bilge büyük vardı.

Bu bilge adamların hiçbiri fil görmemişti.ve krallarının bir tane olduğunu öğrendikten sonra, alçakgönüllülükle onunla buluşmayı rica ettiler.

Hükümdar, isteklerini yerine getirmeye karar verdi ve onları pachyderm’den önce alarak yaşlıların ona yaklaşmasına ve dokunmasına izin verdi.

Bilge adamlar hayvana yaklaştılar ve söylendiğini anlamak için tek tek file dokundular.

İlki bir savunma dişine dokundu ve filin bir mızrak kadar pürüzsüz ve keskin olduğunu düşündü. İkinci bilge yaklaştı ve filin kuyruğuna dokundu, aslında daha çok bir ipe benzediğini söyledi.

Üçüncüsü, hayvanın daha çok bir yılana benzediğine işaret ederek gövde ile temas ederdi.

Dördüncüsü, filin dizine dokunduktan sonra bunun bir ağaca benzer bir şey olduğu sonucuna vardığı için diğerlerinin hatalı olması gerektiğini gösterir.

Beşinci, bir hayrana benzediğini değerlendirerek, varlığın kulağına dokunarak bunu reddetti. Sonunda altıncı bilge, filin sırtına dokunmuş güçlü ve sağlam bir duvar gibi olduğu sonucuna vardı.

Farklı sonuçlara varan bilge adamlar gerçeğe kimin sahip olduğunu tartışmaya başladılar.

Herkes güçlü bir şekilde konumlarını savunduğu için, görebilen yedinci bir bilge yardımına başvurdular.

Bu onlara, gerçekte hepsinin sebebin bir parçası olduğunu görmelerini sağladı, çünkü hayvanın tamamının tek bir parçasını tarif ediyorlardı, aynı zamanda hata yapmadan bile hiçbirinin bunu bilemeyeceğini düşünüyorlardı. bütünüyle. “

Hindistan’dan klasik bir hikaye; Bu hikaye bize, bakış açımızın gerçeklik hakkında var olan tek şey olmadığını hesaba katma ihtiyacını anlatıyor.

Diğer insanların fikirlerinin, inançlarının veya bilgilerinin bizimki kadar geçerli ve gerçek olabileceğine, ihtiyaç duymadan değer vermeliyiz. 

Büyükler için hikaye 

4. Kârlı Hayalet 

Bir zamanlar eski bir manastırın kalıntıları kullanılarak inşa edilmiş, çok çok eski bir evi olan bir beyefendi vardı.

Şövalye, onu yıkmak istediğine karar verdi, ancak yine de böyle bir görevin çok fazla çaba ve para gerektireceğini düşündü ve ona hiçbir ücret ödemeden ulaşmanın bir yolunu düşünmeye başladı.

Adam daha sonra yaratmaya ve yaymaya başlamaya karar verdi evin perili olduğu ve bir hayaletin yaşadığı söylentisi.

Ayrıca beyaz bir takım elbise veya çarşaflarla kılık değiştirerek parlama oluşturan ve arkasında kükürt kokusu bırakan patlayıcı bir cihaz yaptı. Bazı kâfirler de dahil olmak üzere birkaç kişiye söylentiyi anlattıktan sonra onları evine gelmeye ikna etti.

Orada ustalığı harekete geçirerek komşuların korkmasına ve söylentinin doğru olduğuna inanmasına neden oldu.

Yavaş yavaş daha fazla insan bu hayali varlığı görecekti ve dedikodu yerel halk arasında büyüdü ve yayıldı.

Bundan sonra, beyefendi hayaletin orada olmasının sebebinin evin içinde olabileceği dedikodusunu da yaydı. gizli bir hazine, çok geçmeden onu bulmak için kazmaya başladı.

Olmasa da, komşular da orada bir miktar hazine olabileceğine inanmaya başladılar. Ve bir gün bazı komşular, hazineyi alabilecekleri gerçeği karşılığında kazmasına yardım edip edemeyeceklerini sordu.

Evin sahibi, evi yıkıp hazineyi almalarının adil olmayacağını söyledi, ancak cömertçe, eylemlerinin yarattığı enkazı kazıp çıkarırlarsa ve bu süreçte hazineyi bulurlarsa, kabul edeceğini söyledi. yarısını alırlar.

Komşular kabul etti ve işe gitti.

Kısa bir süre sonra hayalet ortadan kayboldu, ancak onları motive etmek için şöminedeki bir deliğe yirmi yedi altın koydu ve daha sonra kapattı.

Komşular onu bulduğunda, paylaştıkları geri kalanı buldukları sürece hepsini saklamayı teklif etti. Bu, komşuları daha da motive etti.

Daha fazlasını bulmayı umarak yere kazdılar. Aslında, eski manastırdan bazı değerli eşyalar buldular, bu da onları daha da teşvik etti.

Sonunda, ev tamamen yıkıldı ve molozlar kaldırıldı, şövalye arzusunu yerine getirdi ve sadece biraz ustalık kullandı. 

Bu hikaye Robinson Crusoe yazarı Daniel Defoe tarafından yaratıldı ve bize içinde görebileceğimiz bir hikaye anlatıyor.

Zeka ve kurnazlığın değerive açgözlü olmanın farkına bile varmadan manipüle edilmemize ve kullanılmamıza neden olabileceği gerçeği.

Büyükler için hikaye 

5. Bilge adam ve akrep

Bir zamanlar öğrencisiyle bir nehrin kıyısında yürüyen bilge bir keşiş vardı.

Yürüyüşü sırasında bir akrebin nasıl suya düştüğünü ve boğulduğunu gördü ve onu sudan çekerek kurtarmaya karar verdi. Ama eline bir kez hayvan soktu.

Ağrı, keşişin suya geri düşen akrebi serbest bırakmasına neden oldu.

Bilge adam onu ​​tekrar çıkarmaya çalıştı, ama hayvan onu tekrar soktu ve düşürmesine neden oldu.

Bu üçüncü kez oldu. Keşişin öğrencisi endişeli, hayvan onu her zaman sokarsa neden böyle yapmaya devam ettiğini sordu.

Keşiş gülümseyerek, akrebin doğasının sokmak olduğunu, kendisinin ise yardım etmekten başka bir şey olmadığını söyledi.

Bunu söyledikten sonra, keşiş bir yaprak aldı ve onun yardımıyla akrebi sudan kaldırmayı ve acı çekmeden kurtarmayı başardı. “

Hindistan’dan bir başka hikaye, bu sefer başkaları bize ne kadar zarar verirse verilsin doğamıza karşı savaşmamamız gerektiğini açıklıyor.

Önlem almalısın ama kim olduğumuzu bırakmamalıyız ne de kim olduğumuza karşı hareket etmeyin.

Büyükler için hikaye 

6. Çin aynası

Bir zamanlar, kendisinin ve karısının üzerinde çalıştıkları pirinç mahsulünü satmak için şehre giden Çinli bir çiftçi vardı.

Karısı, geziden yararlanarak ona tarak getirmeyi unutmamasını istedi.

Adam şehre geldi ve orada hasadı sattı.

Bunu yaptıktan sonra, birkaç meslektaşı ile tanıştı ve bir araya geldi ve başardıklarını içmeye ve kutlamaya başladılar.

Bundan sonra ve biraz kafası karışmış olan köylü, karısının ondan kendisine bir şey getirmesini istediğini hatırladı.

Ancak bir mağazaya gitti ve gözüne en çok çarpan ürünü satın aldı.

Eve döndüğü bir aynaydı. Karısına verdikten sonra tarlada çalışmaya geri döndü.

Genç karısı aynada kendine baktı ve aniden ağlamaya başladı.

Annesi, kızının aynayı ona uzatmasına neden böyle bir tepki verdiğini sordu ve gözyaşlarının sebebinin kocasının yanında genç ve güzel başka bir kadın getirmesi olduğunu söyledi.

Annesi de aynaya baktı ve bunu yaptıktan sonra kızına yaşlı bir kadın olduğu için endişelenecek bir şeyi olmadığını söyledi. 

İsimsiz bir yazar tarafından Çin kökenli bir hikaye.

Hakkında farklı olası yorumlara sahip çok kısa bir anlatıama bu, diğer şeylerin yanı sıra, kendimizi dünyaya nasıl yansıdığımızı ve nasıl olduğumuzu düşündüğümüz ile gerçekte nasıl olduğumuz arasındaki farkı, genellikle kendimizi küçümsediğimizi veya aşırı değer verdiğimizi anlatır.

Hikayeyi anlamak için, hiçbir karakterin gerçekte ne gördüklerini bilmeden kendilerini aynada yansımasını görmediklerini dikkate almak gerekir.

Böylece kadın gördüğü güzel genç kadının kendisi olduğunu anlayamazken anne de gördüğü yaşlı kadının kendisi olduğunu görmez.

Birinin yansımasında gördüklerini neden kendisinden daha güzel gördüğünü kaygılandırırken, ikincisi onu kritik olarak küçümsüyor, pratik olarak kendi imajıyla alay ediyor.

Büyükler için hikaye 

7. Dünya 

Kolombiya kıyılarındaki Neguá halkından bir adam yüksek cennete yükselmeyi başardı. 

İnsan hayatını yukarıdan gördüğünü söyledi. Ve küçük ateşler denizi olduğumuzu söyledi. “Dünya budur” dedi, “pek çok insan, küçük ateşler denizi. Herkes diğerlerinin arasında kendi ışığı ile parlar.

İki eşit ateş yok. Her renkten büyük yangınlar ve küçük yangınlar ve yangınlar vardır.

Rüzgarı bile fark etmeyen sakin ateşli insanlar ve havayı kıvılcımlarla dolduran çılgın ateşli insanlar var.

Bazı yangınlar, aptal ateşler yanmaz veya yanmaz; ama diğerleri hayatı öylesine tutkuyla yakar ki gözünüzü kırpmadan onlara bakamazsınız ve ona yaklaşan her kimse yanar. “

Kısa bir hikayeden daha fazlası, Eduardo Galeano tarafından oluşturulmuş bir mikro hikaye (en önde gelen Uruguaylı ve Latin Amerikalı yazarlardan biri) ve “El libro de los abrazos” adlı kitabında yayınladı.

Birbirinden çok farklı ama yine de insan olan insanlarla dolu harika bir yer olarak dünya vizyonuna odaklanıyor. Aynı zamanda yoğun yaşamaya cesaret etmenin ne kadar önemli olduğunu görmemizi sağlıyor.

Büyükler için hikaye 

8. Peyzaj mimarı

Bir zamanlar Çin İmparatoru tarafından uzak ve yakın zamanda fethedilen bir eyalete boyalı resimleri geri getirme misyonuyla gönderilmiş çok yetenekli bir ressam vardı.

Ressam, ilin tüm bölgelerini derinlemesine gezdiği uzun bir yolculuktan sonra geri döndü, ancak yine de herhangi bir görüntü taşımadı. Bu, ressama kızan imparatorda bir sürpriz yarattı..

O sırada sanatçı, kendisine bir duvar tuvali bırakmalarını istedi. Ressam, yolculuğunda gördüğü ve seyahat ettiği her şeyi ayrıntılı bir şekilde çizdi ve ardından imparator onu görmeye geldi.

Daha sonra ressam, seyahatlerinde çizdiği ve keşfettiği büyük manzaranın her bir köşesini anlattı. Bitirdiğinde, ressam çizdiği ve uzayda kaybolmuş gibi görünen bir yola yaklaştı.

Ressam yavaş yavaş yola girdi, çizime girdi ve bir eğri etrafında kaybolana kadar küçülüp küçüldü. Ve ortadan kaybolduğunda, tüm manzara kapandı ve duvarı tamamen çıplak bıraktı. “

Bu Çin kökenli masalın anlaşılması biraz karmaşıktır.

Bunu yapmak için, kendimizi ressamın ve tarih boyunca yaptıklarının yerine koymalıyız: Bir yandan gerçeği gözlemliyor, diğer yandan da işine katıldığında sonunda nasıl görüldüğünü, onun içsel bir parçası.

Bir alegoridir ki İstesek de istemesek de dünyada olup bitenlerin gözlemcisi olabilsek de, biz onun bir parçasıyız: eğer bu gerçeklikte bir şey olursa, biz de onun bir parçası olduğumuz için bizi etkiler, oysa başımıza gelenler gerçeklikten uzak değildir.

Büyükler için hikaye